yasak elma muadili monologlar

Ve tanrı imzasız mektubumu okudu. şimdi de yanına geliyorum dedim. sonra olanca gücüyle Kulaklarıma üfledi: “herşeyin zamanı var”diye. Belki onun nefesiydi belki de göğsümü ağrıtan uzun bir fren sesi.
Ölmek o kadar kısa, o kadar anlık, o kadar içtenmiş işte. Sen giderken anlamadıklarımı paramparça olmuş arabasının içinden titreyerek çıkan kadına verdim. Anladı mı bilmiyorum ama sana benziyordu. O saniye öyle yanında olmak geldi ki içimden öyle ölmek...vuslat dedikleri anlık parçalanmalar bütünü; hiç toplanmamak üzere.
Az önce ölüyordum biliyor musun? Daha az önce...