Acıyı üçgen; aşkı kırmızı; kırmızıyı rolling stones sandığım zamanlardan bu yana sürüklediğim sesin,yatağımın sağ tarafında esniyor.kar yağıyor sahici, tırnak uçlarımı sızlatan bembeyaz soğukta nefesin ensemi ısıtıyor.neye ağladığımı unutana kadar ağlamak geçiyor içimden..
çift kat örerken hücre duvarımı; niyet ediyorum tanrı rızası için seni anlatamadığım kadınları sevmeye ama birden kızlık zarımda bir çınlama; biri beni anıyor.
hayaletlere inanmıyorum ama ölüm bir o kadar gerçek.kol boyu kadar uzak.
Yeni ölümler bienaline hoşgeldin sevgilim...
"paint it black..."
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
About me
...
2 yorum:
Baslangicini cok begendigim ama ilk okudugum andan itibaren noktalamasinda bir sorun oldugunu dusundugum bir yazi. Cok kuvvetli keyifli imgelerle dolu ancak benim bir turlu kafamda butunlestirmedigim bir anlatim.
Bir de bienalin kullanimi beni cok ama cok yordu. Yilasiri anlami bu cumlede bende anlam kazanmiyor.
haklısın noktalaması problemli bir yazı...anlatım da bir o kadar dağınık çünkü ne kadar parçalı olursa kaçmak da o kadar kolay olur diye düşündüğüm için böyle olmuş gece gece...
bienal ve "paint it black"in o yazıdaki yerini anlatmak da çok zor aslında...(alt yapısını, uzun uzadıya tüm detaylarıyla anlatmak gerekir onu da burda yayınlamak tahammül sınırlarını zorlar:))
Yorum Gönder