yasak elma muadili monologlar

az gittik uz gittik.
Burnumuzda dondurma lekesi ; masal diyarından geçtik. Saat 24’ten sonra yaşadığımız her şeyin kabak tadı verdiğini gördük.
Külkedisi fahişeymiş yeni öğrendik.rapunzele ne demeli; babasının kapattığı kuleye mahallenin abazanlarını toplayıp onlara striptiz yaparmış, saçları da sarı değil kızıl,uzun değil erkek çocuklarının ki gibi kısacıkmış. Kırmızı başlıklı kız dedik saf,temiz,yardımsever diye dinledik meğerse kurtla iş birliği yapıp önceden göz koyduğu babaannesinin evine yerleşmiş.sonrada kurdu avcıya vurdurup avcıyla evlenmiş, sonra vur patlasın çal oynasın…
Hani padişahın üç kızı vardı ya. en küçükleri pek severdi babasını; neden diye hiç sormazdık . meğer padişahın tüm sırlarını bilir gizlermiş babasının vezirle olan ilişkisinden tut da kellesini vurdurduğu oğlanları neden öldürdüğüne kadar…
Fakirin dostu zenginin düşmanı ; zenginden alıp fakire dağıtan robin hoodun akıbetine hiç kafa yormadık, fukarayı korur kollar diye sevdik benimsedik. dostu düşmanı bilmezdik. En son kömür dağıttığını duyardık da bağrımıza basardık. Hiçbirşey göründüğü gibi değilmiş: zenginden aldığı 10 altının beşini cebine cukkalayıp köşeyi dönmüş. o günden sonra ne fakire itibar eder olmuş; ne zenginin karşısında durmuş, hep ortada malı götüren o’ymuş. Kırk haramilere katılıp ortadan kaybolmuş. Meğerse alaaddin’in lambasını çalanda ali babaymış.ikide bir de lambayı okşayıp tatmin olmaya çabalarmış.
Guliver mi? Dost bildiklerimizden Guliver’in tek derdi boyuna uygun birini bulup düzmekmiş bizi de fantezilerine alet etmek için kullanmış…

Az gittik uz gittik…
Aklımız şeyimizin ucunda, masal diyarından geçtik. Bedenimizdeki yarayı bereyi unutup ruhumuzu da kirlettik.

Uzun lafın kısası gökten bir elma düşmüş o da adem’e, geri kalan ikisi de tanrı da saklı; yaramazlık yapan çocukların kafasına atacakmış.